ENBİYÂ-VEŞ

Kovdu rakib beni tadınca leb-i yârden gülüş

Yasak elma yediği çün kovulan Âdem-veş

            -Yarin dudağından gülüş tadınca rakip beni kovdu. Yasak elma yediği için (Cennet'den) kovulan Hz. Adem gibi.


Kanlı eşkim akıtıp yeryüzü pürhûn oldu
Göz yaşım hiçe sayıp geçme tufandan Nuh-veş

            -Kanlı yaşımı akıtarak yer yüzü kanla doldu. Göz yaşlarımı hiçe sayıp Hz. Nuh gibi bu tufandan geçme.


Sana hâlim ise ma'lum medet etmem gayra
Çün serindir bana aşkın odu İbrâhim-veş

            -(Sevgili) halimi eğer biliyorsan başkasından medet ummam. Çünkü aşkın ateşi bana Hz. İbrahim(in atıldığı ateş) gibi serindir.


Vâhasından vere kim sevgili bir katre zehir
O su çölde banadır zemzem-i İsmâil-veş

            -Sevgili bana vahasından bir damla zehir verse o su bana çölde Hz. İsmail'in zemzemi gibidir.


Sevginin vuslatın aşklan anarak zârımdan
Göz yaşım kan idi âmâydı gözüm Yâkub-veş

            -Sevginin kavuşmasınıaşkla anarak ağlamamdan göz yaşım kan gözlerim de Hz. Yakub gibi kördü.


Zülfünün tek telinin dûn kulu olmak ki beni
Âşıkân nezdine sultân eder ol Yûsuf-veş

            -(Sevgilinin) saçının tek telinin aşağılık bir kölesi olmak beni aşıklar katında Hz. Yusuf gibi sultan eder.


Sabrı çün hasretinin döktüğüm eşk-i aynım
Gönlümün pür taze zahmın onar ol Eyyûb-veş

            -Hasretinin sabrı için döktüğüm göz yaşım gönlümün taptaze yaralarını Hz. Eyüb gibi iyileştirir.


Genc-i pinhân gibi la'lin açarak etmesi fâş
Pek garîb bahri dû-pâre eden Mûsâ-veş

            -(Sevgilinin) gizli bir hazine gibi olan dudaklarını açıp göstermesi denizi iki parça eden Hz. Musa gibi pek 

garibdir.


Olsa hânende o şîrîn sesinin nâmeleri
Kurtla eyler kuzuyu bir yere cem' Dâvûd-veş

            -(Sevgili) şarkı söylese o tatlı sesinin nameleri kurtla kuzuyu Hz. Davud gibi bir araya getirir.


Tîr-i müjgânını kırpıp da eder gönlü harâb
Sanki emrin buyurur bâdlara Süleyman-veş

            -(Sevgili) ok kirpiklerini kırpıp da gönlümü  harab eder. Sanki rüzgarlara Hz. Süleyman gibi emir verir.


Bal dehânından akan lafza eder gönlüm hây
Yek lafızlan ölüye can veren ol Îsâ-veş

            -(Sevgilinin) bal gibi ağzından akan bir söz gönlümü bir sözle ölüye can veren Hz. İsa gibi diriltir.


Bir tebessümle çıkartır beni yâr asmâna
Da'vetullâh ile mîrâca çıkan Ahmed-veş

            -Yar beni bir gülümsemesiyle Allah(c.c)'nin daveti ile miraca çıkan Hz. Muhammed gibi göklere çıkartır.