Vasiyet

Ben ölünce beni gece gömün
Mezarımın başında evvela
Ateş-bazlar oynasın

Binlerce fener bırakın göğe
Ama göğe bakan, her fenerde
Öldüğümü anlasın

Ayna, duman, ışık dönsün dursun
O ruhani hava kabri sarsın
Seyreden bu bir cenaze değil
Peri masalı sansın.

Hiç gönül pas tutsa artık bir bedende gizlenir mi?

Âb-ı tazyiklen de vursam ger o ruh temyizlenir mi?

Bir büyük efsun edilmiş mâh-i tâb tutmuş siyehler

Şâh-ı şeb olmuş olan mihr-i sehardan gizlenir mi?

Seyreder pervâne maksûdın yorulmaz dönse durmaz

Ol meges'çün tâb-ı şemden başka bir şey izlenir mi?

Zâr edip yaş kan olup aynım dolar pür-hûnla dem dem

Bağçe-i hârdır gözüm kim başka şey filizlenir mi?

Na'ne Mollâ târik-i aşk bir reh-i seng-sâre olmuş.

Aşkı bir taş ismi bir taş kaplı yollar gözlenir mi?